به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

نابودی ۹۹ درصد از سلول‌های سرطانی در آزمایشگاه

تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۰۲۷۰۲

به نقل از ساینس‌آلرت، مولکول‌های آمینوسیانین در حال حاضر در تصویربرداری زیستی به عنوان رنگ‌های مصنوعی استفاده می‌شوند و از آن‌ها معمولا در دوز‌های پایین برای تشخیص سرطان استفاده می‌شود. این مولکول‌ها در آب پایدار می‌مانند و در چسبیدن به غشای سلول‌ها بسیار خوب عمل می‌کنند.

در این فرآیند تحریک مولکول‌های آمینوسیانین با نور نزدیک به فروسرخ باعث می‌شود که مولکول‌های آمینوسیانین به‌طور هماهنگ به ارتعاش درآیند، تا غشا‌های سلول‌های سرطانی را از بین ببرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروه تحقیقاتی از دانشگاه رایس، دانشگاه A&M و دانشگاه تگزاس می‌گویند که این رویکرد جدید پیشرفت قابل توجهی نسبت به نوع دیگری از سیستم‌های مولکولی کشتار سرطان که پیش از این ساخته شده بودند، داشته است.

سیستم‌های قبلی به نام موتور‌های نوع فرینگا (Feringa)، سلول‌های مشکل‌ساز ساختار‌های بدن را نیز از بین می‌بردند.

جیمز تور (James Tour)، شیمیدان از دانشگاه رایس می‌گوید: این یک نسل کاملا جدید از سیستم‌های مولکولی است که ما آن‌ها را چکش برقی مولکولی می‌نامیم.

آن‌ها در حرکت مکانیکی خود بیش از یک میلیون برابر سریعتر از موتور‌های نوع فرینگای سابق هستند و می‌توان آن‌ها را با نور مادون قرمز نزدیک به جای نور مرئی فعال کرد.

استفاده از نور نزدیک به مادون قرمز اهمیت دارد، زیرا دانشمندان را قادر می‌کند تا به اعماق بدن نفوذ کنند. با استفاده از این روش می‌توان سرطان در استخوان‌ها و اندام‌ها را به طور بالقوه بدون نیاز به جراحی درمان کرد.

در آزمایش‌هایی که روی سلول‌های سرطانی کشت‌شده آزمایشگاهی انجام شد، روش چکش مولکولی ۹۹ درصد در از بین بردن سلول‌های سرطانی موفق عمل کرد. این رویکرد همچنین روی موش‌های مبتلا به سرطان پوست آزمایش شد و نیمی از حیوانات از سرطان رهایی یافتند.

ساختار و خواص شیمیایی مولکول‌های آمینوسیانین به این معنی است که آن‌ها با محرک مناسب مانند نور مادون قرمز نزدیک به صورت هماهنگ عمل می‌کنند. الکترون‌های درون مولکول‌ها هنگام حرکت چیزی را تشکیل می‌دهند که پلاسمون (plasmon) نامیده می‌شود که به صورت انتخابی مواردی را که ارتعاش در مولکول را هدایت می‌کنند، به ارتعاش در می‌آورند.

سیسرون آیالا-اورزکو (Ciceron Ayala-Orozco)، شیمیدان از دانشگاه رایس می‌گوید: آنچه باید به آن توجه شود، این است که ما توضیح دیگری برای نحوه عملکرد این مولکول‌ها کشف کرده‌ایم.

این اولین باری است که یک پلاسمون مولکولی به این روش برای تحریک کل مولکول و در واقع برای تولید حرکات مکانیکی مورد استفاده برای رسیدن به یک هدف خاص که در این مورد، نابود کردن غشای سلول‌های سرطانی است، استفاده می‌شود.

پلاسمون‌ها در یک سمت خود بازویی دارند که به اتصال این مولکول‌ها به غشای سلول سرطانی کمک می‌کند و حرکات ارتعاشی آن‌ها غشاء را از بین می‌برد. این تحقیقات در نخستین روز‌های خود است، اما این یافته‌های اولیه بسیار امیدوارکننده بوده‌اند.

در مرحله بعد، محققان به دنبال انواع مولکول‌های دیگری هستند که می‌توانند به طور مشابه مورد استفاده قرار گیرند.

آیالا-اورزکو می‌گوید: این مطالعه به روشی متفاوت برای درمان سرطان با استفاده از نیرو‌های مکانیکی در مقیاس مولکولی اشاره دارد.

این تحقیق در مجله Nature Chemistry منتشر شده است.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی بهداشت و درمان

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سرطان سلول سرطانی درمان سرطان سلول های سرطانی مولکول ها سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۰۲۷۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جذب گازهای گلخانه ای در یک ماده متخلخل جدید 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، این دستاورد پژوهشگران دانشگاه «هریوت وات» می تواند با کاهش بالقوه دی اکسید کربن (CO2) و هگزا فلوراید گوگرد (SF6) در جو که محرک های مهم گرمایش جهانی هستند، عوارض تغییرات اقلیم را کم کند.

به گفته محققان،هگزا فلوراید گوگرد در مقایسه با دی اکسید کربن، گاز گلخانه ای قوی تری است و می تواند هزاران سال در جو دوام بیاورد.

 مقابله با بزرگترین چالش جوامع

این گروه از یک مدل رایانه ای برای پیش ‌بینی دقیق نحوه جمع ‌آوری مولکول‌ ها در مواد متخلخل جدید استفاده کردند. متخصصان مدل‌ سازی محاسباتی در کالج امپریال لندن و دانشگاه ساوت همپتون شبیه ‌سازی ‌هایی را برای درک و پیش‌ بینی فرآیند مونتاژ مولکول‌ های قفس در مواد متخلخل طراحی کردند.

این مولکول ها به طور خاص به ذخیره دی اکسید کربن و هگزا فلوراید گوگرد تمایل دارند. ساختار و ترکیب آنها ظرفیت ذخیره سازی این گازهای گلخانه ای را فراهم می کند.

به ویژه ساختار متخلخل «قفس در قفس» امکان جذب و ذخیره گازهای آسیب زای محیط زیست را فراهم می‌ کند. «قفس در قفس» به این معنی است که مولکول های قفس با استفاده از قفس های دیگر برای ابداع مواد متخلخل جدید در کنار هم قرار می گیرند.

دکتر «مارک لیتل» « Marc Little» دانشمند مواد، استادیار موسسه علوم شیمی دانشگاه هریوت وات و متخصص مواد متخلخل، اظهار داشت: این یک کشف هیجان انگیز است زیرا ما به مواد متخلخل جدید برای کمک به حل بزرگترین چالش های جوامع مانند جذب و ذخیره گازهای گلخانه ای نیاز داریم. ترکیب مطالعات محاسباتی مانند آنچه ما انجام دادیم با فناوری‌ های جدید هوش مصنوعی، می‌ تواند عرضه بی‌ سابقه ‌ای از مواد جدید را برای حل فوری ‌ترین چالش های اجتماعی ایجاد کند و این پژوهش گام مهمی در این مسیر است.

ابزاری که می تواند ترکیبات آلی فرار را از هوا حذف کند

لیتل می گوید علاوه بر این مولکول ‌های دارای ساختارهای پیچیده می‌ توانند حذف ترکیبات سمی عمدتا ترکیبات آلی فرار را از هوا تسهیل کرده و علم پزشکی نیز مفید واقع شوند.

نتایج این تحقیقات در نشریه Nature Synthesis منتشر شده است.

 

انتهای پیام/